PROCEDURA

BEZPIECZNEGO POWIERZANIA I ODBIERANIA DZIECKA

Z PRZEDSZKOLA NR 9 W LĘBORSKU

 

§ 1

Przyprowadzanie dziecka do Przedszkola- postanowienia ogólne

 

1. Dzieci są przyprowadzane do przedszkola przez rodziców (opiekunów prawnych) lub upoważnione osoby w godzinach od 6.30 do 8.00, ewentualne spóźnienia rodzice (opiekunowie prawni) zgłaszają telefonicznie.

2. Rodzice (opiekunowie prawni) lub osoby upoważnione są odpowiedzialni za bezpieczeństwo dzieci w drodze do przedszkola i z przedszkola do domu.

3. Przedszkole nie ponosi odpowiedzialności za życie, zdrowie i bezpieczeństwo dziecka pozostawionego przez rodziców (opiekunów prawnych) przed wejściem do budynku przedszkola.

4. Każdy pracownik przedszkola ma obowiązek zainteresować się dzieckiem pozostawionym przez rodziców (opiekunów prawnych) bez opieki na terenie przedszkola, w szatni lub innym miejscu w budynku przedszkola.

5. Rodzice (opiekunowie prawni) lub osoby upoważnione mają prawo wejść z dzieckiem do szatni. Zobowiązane są pomóc dziecku zdjąć wierzchnie okrycie i zmienić obuwie, a potem osobiście powierzyć dziecko nauczycielce danej grupy (lub nauczycielce dyżurującej). W przeciwnym wypadku żaden pracownik przedszkola nie może ponosić odpowiedzialności za bezpieczeństwo i zdrowie dziecka. Od momentu przekazania dziecka nauczycielce do chwili odebrania dziecka po zajęciach odpowiedzialność za jego bezpieczeństwo ponosi przedszkole.

Osoba odbierająca dziecko od rodzica (opiekuna prawnego) ma obowiązek zwrócenia uwagi czy wnoszone przez dziecko zabawki lub inne przedmioty nie mają cech niebezpiecznych mogących stworzyć zagrożenie.

6. Rodzice (opiekunowie prawni) zobowiązani są przyprowadzać do przedszkola dzieci zdrowe i czyste.

7. Dziecka chorego lub podejrzanego o chorobę nie należy przyprowadzać do przedszkola. Dzieci np. zakatarzone, przeziębione, kaszlące nie mogą przebywać w grupie z dziećmi zdrowymi.

8. Rodzice mają obowiązek zgłaszania wszelkich poważnych dolegliwości dziecka i udzielania wyczerpujących informacji na ten temat. Alergie pokarmowe należy zgłaszać wyłącznie na piśmie dołączając zaświadczenie lekarskie (tylko wtedy będą przestrzegane).

9. Po każdej nieobecności dziecka spowodowanej chorobą zakaźną rodzice (opiekunowie prawni) zobowiązani są do przedłożenia zaświadczenie lekarskiego potwierdzającego zakończenie leczenia.

 

§ 2

Odbieranie dziecka z Przedszkola

 

 1. Dziecko odbierane jest z przedszkola przez rodziców (opiekunów prawnych) do godziny 16:30.

2. Wydanie dziecka innym osobą może nastąpić tylko w przypadku pisemnego upoważnienia podpisanego przez rodziców (opiekunów prawnych) z podaniem danych osobowych i numerem dowodu osobistego. Wypełnione upoważnienie rodzice (opiekunowie prawni) osobiście przekazują nauczycielce lub dyrektorowi przedszkola. Osoba upoważniona do odbierania dziecka powinna mieć ze sobą dowód osobisty i okazać go na żądanie nauczycielki.

3. Rodzice (opiekunowie prawni) ponoszą pełną odpowiedzialność prawną za bezpieczeństwo dziecka odbieranego z przedszkola przez upoważnioną przez nich osobę.

4. Jeśli dziecko będzie się opierało, płakało lub z innych przyczyn nie będzie chciało wyjść z przedszkola z osobą upoważnioną przez rodziców, dziecko nadal pozostaje pod opieką nauczycielki, a dyrektor przedszkola lub inna osoba upoważniona niezwłocznie skontaktuje się telefonicznie z rodzicami (opiekunami prawnymi) w celu ustalenia dalszego postępowania.

5. Rodzice (opiekunowie prawni) dzieci, które pierwszy rok będą uczęszczały do przedszkola przed rozpoczęciem uczęszczania wypełniają druk oświadczenia o osobach odpowiedzialnych za przyprowadzanie i odbieranie dziecka na wzorach obowiązujących w Przedszkolu Nr 9 w Lęborku.

6. Rodzice (opiekunowie prawni) dzieci uczęszczających kolejny rok do przedszkola, uaktualniają oświadczenia w pierwszym dniu września roku szkolnego.

7. Upoważnienia są skuteczne przez cały okres uczęszczania dziecka do przedszkola i mogą zostać w każdej chwili odwołane lub zmienione.

8. Rodzice (opiekunowie prawni) mogą upoważnić określoną osobę do jednorazowego odebrania dziecka z przedszkola. Takie upoważnienie powinno nastąpić poprzez udzielenie pełnomocnictwa w formie pisemnej. Wydanie dziecka nastąpi po wcześniejszym okazaniu przez taką osobę dowodu osobistego.

9. Na telefoniczną prośbę rodzica (opiekuna prawnego) dziecko może być wydane tylko w przypadku telefonu sprawdzającego do rodzica (opiekuna prawnego) wykonanego przez pracownika przedszkola i potwierdzającego wcześniejszą informację. Osoba odbierająca dziecko z przedszkola musi w takim przypadku mieć ze sobą zarówno dowód osobisty, jak i i pisemną zgodę rodziców (opiekunów prawnych) dziecka.

10. Przedszkole może odmówić wydania dziecka w przypadku, gdy stan osoby zamierzającej odebrać dziecko (np. upojenie alkoholowe, agresywne zachowanie) będzie wskazywał, że nie jest ona w stanie zapewnić dziecku bezpieczeństwa. Personel przedszkola ma obowiązek zatrzymać dziecko w przedszkolu do czasu wyjaśnienia sprawy. W tym przypadku należy wezwać drugiego rodzica (opiekuna prawnego), lub upoważnioną osobę. Jeżeli jest to niemożliwe personel przedszkola ma prawo wezwać Policję.

11. Życzenie rodziców (opiekunów prawnych) dotyczące nie odbierania dziecka przez jednego z rodziców (opiekunów prawnych) musi być poświadczone przez orzeczenie sądowe.

12. Rodzice (opiekunowie prawni) lub upoważnione osoby odbierają dziecko osobiście z sali lub zgłaszają woźnej oddziałowej pełniącej dyżur w szatni przedszkola. Odbieranie dziecka musi odbywać się za wiedzą nauczycielki opiekującej się grupą.

13. W miesiącach, gdy dzieci przebywają w ogrodzie przedszkolnym, nauczyciel wymaga od rodzica (opiekuna prawnego) i dziecka, aby fakt odebrania był zaakceptowany przez wyraźne pożegnanie u nauczycielki mającej je pod opieką.

14. Na terenie szatni, z chwilą oddania dziecka rodzicom (opiekunom prawnym) lub osobie upoważnionej - za bezpieczeństwo dziecka odpowiadają te osoby.

 

§ 3

Procedura postępowania w przypadku nie odbierania dziecka z Przedszkola

 

1. W wypadku, gdy dziecko nie zostanie odebrane po upływie czasu pracy przedszkola nauczyciel zobowiązany jest powiadomić telefonicznie rodziców (opiekunów prawnych) lub osoby upoważnione do odbioru dziecka o zaistniałym fakcie.

2. W przypadku, gdy pod wskazanym numerem telefonów (praca, dom, telefon komórkowy) nie można uzyskać informacji o miejscu pobytu rodziców (opiekunów prawnych) lub osób upoważnionych nauczyciel oczekuje z dzieckiem w placówce przedszkolnej 1 godzinę.

3. Po upływie tego czasu nauczyciel powiadamia dyrektora przedszkola. Dyrektor przedszkola podejmuje decyzje o poinformowaniu Policji o niemożliwości skontaktowania się z rodzicami (opiekunami prawnymi) dziecka.

4. W przypadku braku możliwości powiadomienia dyrektora nauczyciel sam podejmuje decyzję o powiadomieniu policji.

5. Rodzice (opiekunowie prawni) lub osoby upoważnione, którzy odbiorą dziecko po upływie czasu pracy przedszkola są zobowiązani do wypełnienia oświadczenia i podania godziny przyjścia do placówki.

 

§ 4

Postanowienia końcowe

 

1. Z procedurą dotyczącą przyprowadzania i odbierania dzieci przyjętych do Przedszkola Nr 9 w Lęborku zostali zapoznani wszyscy pracownicy przedszkola.

2. Procedura obowiązuje wszystkich pracowników Przedszkola Nr 9 w Lęborku.

3. Do przestrzegania zapisów niniejszej procedury zobowiązani są również rodzice, opiekunowie prawni i osoby upoważnione przez nich do przyprowadzania i odbierania dzieci z Przedszkola Nr 9 w Lęborku.

 

 

                                                      

 

 

PROGRAM WYCHOWAWCZY RZEDSZKOLA NR 9 W LĘBORKU

 

 

GŁÓWNE ZAŁOŻENIA PROGRAMU:  

 

• Modyfikacja zachowań u dzieci ułatwi nabywanie nowych umiejętności. 
• Wzmacnianie pozytywnych zachowań będzie motywacją do wysiłku i pożądanych zmian.
• Nagradzanie w postaci symbolu (znaczka) będzie dla dziecka atrakcyjne i wystąpi natychmiast po zaistniałym oczekiwanym efekcie. 

CELE :

• dostarczenie nauczycielom i  rodzicom wzorców prawidłowego oddziaływania wychowawczego
• ujednolicenie oddziaływań wychowawczych pracowników przedszkola.
• ujednolicenie oddziaływań wychowawczych domu i przedszkola
• modyfikacja niepożądanych zachowań u dzieci

 

Cele szczegółowe :

• kształtowanie postaw i zachowań społecznych,
• promowanie zachowań pozytywnych,
• zapobieganie występowaniu zachowań niepożądanych,
• wdrażanie do uczestnictwa w różnych formach życia społecznego, przestrzegając przyjętych norm,
• rozwijanie umiejętności porozumiewania się z otoczeniem w sposób akceptowany społecznie,
• przygotowanie dzieci do aktywnego, godnego spędzania czasu wolnego,
• kształtowanie pozytywnych cech charakteru,
• propagowanie postaw wzajemnej pomocy, poczucia wspólnoty grupowej,
• wdrażanie do kulturalnego, społecznie akceptowanego stylu bycia.

 

I. ZACHOWANIA POŻĄDANE U DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

 

1. KULTURA BYCIA

DZIECKO:

• używa form grzecznościowych – proszę, dziękuję, przepraszam;
• pamięta o zwrotach grzecznościowych –  dzień dobry, do widzenia;
• stosuje zasady kulturalnego zachowania się przy stole;
• dba o estetykę otoczenia, w którym przebywa;
• jest miłe dla innych osób - kolegów, koleżanek, dorosłych;
• słucha poleceń nauczyciela
• słucha, gdy ktoś mówi – nie przerywa; zgłasza się do odpowiedzi;
• czeka cierpliwie na swoją kolej;
• nie używa brzydkich słów.

 

2. WSPÓŁDZIAŁANIE W GRUPIE RÓWIEŚNICZEJ

DZIECKO:

• zgodnie bawi się z rówieśnikami;
• szanuje cudzą własność;
• współpracuje z kolegami;
• potrafi podzielić się z kolegami tym, co ma;
• nie wyrządza nikomu krzywdy – nie wyśmiewa się, nie przedrzeźnia, nie przezywa;
• pomaga potrzebującym kolegom;
• prawidłowo przyjmuje krytykę, cieszy się z sukcesów;
• skupia się podczas zabaw i zajęć;
• odróżnia dobro od zła;

 

3. BEZPIECZEŃSTWO

DZIECKO:

• przestrzega zakazu nie oddalania się od grupy (z określonego miejsca);
• rozumie zakaz brania do rąk nieznanych przedmiotów, produktów;
• informuje dorosłych o swoich dolegliwościach - zgłasza swoje potrzeby;
• unika niebezpiecznych zabaw i zachowań;
• zachowuje ostrożność w kontaktach z obcymi;
• nie zbliża się do nieznanych zwierząt;
• przestrzega zasad ruchu drogowego dla pieszych;
• uważnie porusza się po budynku przedszkola oraz w ogrodzie przedszkolnym.

 

4. ZDROWIE

DZIECKO:

• nie krzyczy, mówi umiarkowanym głosem;
• często przebywa na świeżym powietrzu;
• zjada urozmaicone posiłki;
• pamięta o korzystaniu z zabiegów higienicznych;

 

II. ZACHOWANIA NIEPOŻĄDANE WYSTĘPUJĄCE U DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM:

1)   agresja fizyczna i słowna;

2)   brak reakcji na polecenia nauczyciela;

3)   brak kontroli nad emocjami (krzyk, tupanie, histeria);

4)   ignorowanie pewnych zachowań;

5)   nieprzestrzeganie zasad zawartych w kontraktach grupowych

 

III. WZMACNIANIE ZACHOWAŃ POZYTYWNYCH POPRZEZ STOSOWANIE

       SYSTEMU NAGRÓD

• Pochwała indywidualna za konkretne zachowanie.
• Pochwała wobec grupy, stawianie za wzór.
• Pochwała przed rodzicami.
• Obdarzenie uwagą.
• Wyznaczanie dziecka do prowadzenia zabawy np. pociągu.
• Przydzielenie ważnego zadania do wykonania.
• Wyznaczenie dziecka na "pomocnika" przy realizacji określonego zadania..
• Możliwość wyboru przez nagrodzone dziecko ulubionej formy działalności, zabawy.
• Wyróżnienie przez dostęp do atrakcyjnej zabawki.
• Chodzenie w pierwszej parze.
• Gesty wyrażające aprobatę ( np. uśmiech, uścisk dłoni, poklepanie po ramieniu).
• Wzmocnienia grupowe (zorganizowane ze strony grupy).
• Wzmacnianie samego siebie (pozytywny obraz własnej osoby) 

 

Po ustaleniu norm postępowania powinniśmy także ustalić konsekwencje za brak podporządkowania się im.

 

IV. ELIMINOWANIE ZACHOWAŃ NEGATYWNYCH

• Brak nagrody.
• Ignorowanie pewnych zachowań (tak długo, jak to możliwe).
• Chwilowe odsunięcie od zabawy.
• Zadośćuczynienie wyrządzonej krzywdzie (np. rysunek, naprawienie szkody).
• „Krzesełko do myślenia’’, „Kąciki myślenia”, „Kącik ciszy”, „Dywanik wytupywania złości”.
• Stanowczy ton, w sytuacjach tego wymagających.
• Upomnienie słowne indywidualne (przypomnienie obowiązujących zasad).
• Upomnienie słowne wobec grupy.
• Poinformowanie rodziców o przewinieniu.
• Okazywanie niezadowolenia – gest, mimika, wyrażenie przez nauczyciela smutku i niezadowolenia z powodu zachowania dziecka.
• Wyciszanie dziecka przez indywidualne zabawy przy stoliku.
• Rozmowa na temat postępowania dziecka – przedstawienie następstw zachowania (skłonienie dziecka do autorefleksji).
• Pozbawienie dziecka zabawki, z której niewłaściwie korzysta.
• Czasowe pozbawienie dodatkowego przywileju.
• Zastosowanie aktywności mającej na celu rozładowanie negatywnych emocji.
• Ustalenie sygnałów warunkowych awersyjnych (czynnik karzący: reprymenda za złe zachowanie - NIE, NIE WOLNO, PRZESTAŃ). Oznaczają one, że to co dziecko wykonuje jest złe, jeśli nie przestanie stanie się coś niedobrego.

 

1. W pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym ważne jest stosowanie wzmocnień warunkowych, takich jak znaczki, symbole, dźwięki, sygnały i gesty. Dziecko nie ma poczucia czasu, więc da mu to obraz, że coś się zmienia, da mu pewność, że robi postępy, bo tylko wtedy pojawiają się „małe nagrody”. Są też zapowiedzią jakiejś niespodzianki, dodatkowej nagrody, co dodatkowo motywuje i wzmacnia.
2. Wzmocnień warunkowych nie nadużywamy, ponieważ tracą swoją wartość. Pochwała powinna być jako wzmocnienie warunkowe powiązana z działaniem.
3. Sygnały warunkowe awersyjne działają znacznie skuteczniej niż groźby.

 

V. ZASADY STOSOWANIA KAR I NAGRÓD

 

1. Jak stosować kary aby odnosiły oczekiwany skutek wychowawczy? (Instrukcja prawidłowego zachowania):

• Stosować karę zaraz po nagannym zachowaniu dziecka, a nie po kilku godzinach, ponieważ wówczas dzieci nie pamiętają już tego, co zrobiły dobrego i złego.
• Krótko jednoznacznie nazwać naganne zachowanie i jego konsekwencje, gdyż dzieci mają słabe rozeznanie (lub nie mają go wcale), że źle postąpiły – karać można tylko wtedy, gdy dziecko jest świadome negatywnego czynu.
• Podać krótką i jasną informację, jak dziecko ma zmienić swoje zachowanie: przecież nie musi się orientować w tym, czego oczekuje dorosły w danej sytuacji.
• Dopilnować naprawy szkody i wyrazić zadowolenie, gdy dziecko to uczyniło: chodzi o to aby utrwaliło korzystną zmianę zachowania.
• Nie wolno karać w gniewie czy w przypływie złego humoru.
• Nie należy karać zbyt ostro za błahe lub jednorazowe przewinienie.
• Nie wolno karać bez wysłuchania wyjaśnień, przy czym skrucha powinna wpłynąć na złagodzenie kary.
• Kara nie powinna poniżać dziecka, ani godzić w jego ambicję i godność osobistą.
• Okazywanie niezadowolenia ma zawsze dotyczyć tego co dziecko zrobiło, a nie osoby dziecka.

2. Zasady prawidłowego nagradzania:

• Nagrody powinny być dobierane indywidualnie z uwzględnieniem płci, wieku, zainteresowań i potrzeb dziecka.
• Nagroda powinna być związana bezpośrednio z czynem.
• Należy stopniować nagrody w zależności od osiągnięć – małe osiągnięcie, mały wysiłek – mała nagroda, duże osiągnięcie – duża nagroda.
• Nagradzanie powinno następować bezpośrednio po konkretnym uczynku dziecka, by przyjemność jakiej dostarcza kojarzyła się z tym uczynkiem.
• Zawsze należy wyjaśnić za co nagroda jest przyznana – jeśli nagradza się w obecności innych dzieci, wyzwala się w świadkach tego faktu chęć poniesienia wysiłku w celu zasłużenia na nagrodę.

3. Sztuki przepraszania i naprawiania szkód należy uczyć tak jak innych dobrych zachowań.

4. Należy rozwijać u dzieci zdolności do miłego odczuwania poczucia sprawstwa poprzez:

- zachęcanie dziecka do wykonania zadania i utwierdzania w przekonaniu, że podoła, że poradzi sobie oraz czasami podpowiedzieć kolejne czynności gdy zadanie jest złożone,

- nie szczędzenie dobrych słów: chwalenie za wysiłek, podkreślanie sensu wykonanych czynności, pokazanie innym efektów dziecięcego wysiłku i wyrażanie dumy z tego, że dziecko już tyle potrafi.

Efekty:

• Dzieci doznają dumy, satysfakcji i radości, gdy wykonają zadanie: udało się bo się postarałem…, było trudne, ale zrobiłem…, z wszystkim sobie poradzę…, itp.
• Dostrzegają sens w wykonanych czynnościach: naprawiłem i jest lepiej…, to co zrobiłem jest ważne dla mamy…, itp.

5. Częste zwracanie się po imieniu do dziecka za złe zachowanie lub odmawianie wykonania polecenia nauczyciela wywołuje poczucie obdarzania go większą uwagą niż inne dzieci. Pozostali rówieśnicy widzą to i dochodzą do wniosku, że złe zachowanie lub odmawianie wykonania zadania opłaca się pod względem emocjonalnym. W związku z tym coraz więcej dzieci naśladuje negatywne zachowania kolegi. Nie ma znaczenia, że dziecko słyszy przykre słowa, obdarzanie uwagą jest najwyższą nagrodą.

6. Skupiamy uwagę na dzieciach, które zachowują się właściwie i wykonują powierzone zadania, a w stosunku do dzieci niewłaściwie zachowujących się stosujemy bodźce awersyjne.

7. Dobre efekty wychowawcze zależą od stosowania korzystnego dla dziecka bilansu wzmocnień – im więcej nagród i mniej kar, tym lepiej.

 

VI. WSPÓŁPRACA Z RODZICAMI

W celu ujednolicenia wzajemnych oddziaływań wychowawczych i skuteczności działania wypracowanego systemu wzmacniania zachowań pozytywnych i eliminowania zachowań negatywnych niezbędne jest włączenie rodziców. W tym celu podjęte zostaną następujące działania:

1. Zapoznanie rodziców/prawnych opiekunów z opracowanym systemem na pierwszym zebraniu grupowym w danym roku szkolnym.
2. Uzyskanie akceptacji rodziców
3. Świadome  uczestnictwo w realizacji systemu
4. Wzajemna i pozytywna współpraca z wychowawcami
5. Konsekwentne wdrażanie norm społecznych zgodnych z opracowanym systemem

 

 

Literatura:

1. Starsze przedszkolaki. Jak skutecznie je wychować i kształcić w przedszkolu i w domu. Red. Edyta Gruszczyk – Kolczyńska. Bliżej Przedszkola. Kraków 2014.
2. Najpierw wytresuj kurczaka. Karen Pryor. Media Rodzina. Poznań 2004.
3. www.blogpsychologiczny.pl
4. www.nauczycieleprzedszkola.pl
5. http://karan.pl/index/?id=735b90b4568125ed6c3f678819b6e058, Joanna Śwircz, Kary i nagrody w wychowaniu.
6. http://www.ptab.univ.gda.pl/czym_sa_wzmocnienia.htm